łączniczka, pseudonim „Mila”, batalion łączności Okręgu Warszawskiego AK. Służyła w Śródmieściu Północnym.
Zobacz więcej1 sierpnia musiałyśmy zawiadomić kilkadziesiąt osób o tym, że mają się stawić o godzinie piątej, każdy na swoim punkcie zbornym. Myśmy miały punkt zborny w firmie, w której mój ojciec miał nadzór finansowy. Wkroczyło tam dwadzieścia dziewczyn, wszystkie z plecakami, z menażkami, z kocami. Urzędnicy zupełnie nie wiedzieli, o co chodzi. Wtedy widziałam się ostatni raz z moim ojcem, który 1 sierpnia zginął w czasie Powstania.
pseudonim „Słoń”, pułk „Baszta”. Walczył na Mokotowie.
Zobacz więcejNa Mokotowie na ulicy Bokserskiej był bunkier, który bronił bramy wjazdowej na Wyścigi Konne. Mieliśmy zdobyć tę bramę. Miałem filipinkę i frommer węgierski. Atak odbywał się w ten sposób, że ulica była ogrodzona po obu stronach parkanem – płotem – i z takiego zaułka mieliśmy wyskoczyć i zaatakować bunkier.
pseudonim „Andrzej Tarnawa”, zgrupowanie „Radosław”. Walczył na Woli i Starym Mieście.
Zobacz więcejTramwaj przejeżdżał Alejami Jerozolimskimi, na wysokości Marszałkowskiej poszedł ogień chyba z karabinów maszynowych. Wyskoczyliśmy z tramwaju, wpadamy do domu, który był tam, gdzie obecnie Rotunda. W bramie stał trzęsący się Niemiec z karabinem, z granatami, otoczony tłumkiem ludzi. Myśmy się uważali już za wielkich fachowców od Powstania, to łap za karabin, jakieś naboje, chyba jedną ładownicę i dwa granaty. Już uzbrojeni dzielnie wymaszerowaliśmy.
łączniczka, pseudonim „„Krystyna” „Wagner”, Batalion „Zaremba-Piorun”. Służyła w Śródmieściu Południowym.
Zobacz więcejByłam w służbie wartowniczej. Bez broni, oczywiście, bo nie było broni na tyle, żebym dostała. Ci, którzy przechodzą z Marszałkowskiej, bo tam były przebite ściany, mury były przebite z domu do domu, przechodzili na Poznańską, i musiałam ich legitymować: «Stój! Kto idzie?! Podaj hasło!».
pseudonim „Niuśka”, sanitariuszka w batalionie „Parasol”. Służyła na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie.
Zobacz więcej1 września schodziłam do kanałów z dwoma rannymi. Byli osłabieni, ledwie się trzymali na swoich chorych nogach. Szliśmy tak pochyleni, że jeden z chłopców nieomal mi siedział na kolanach. Opierał się o moje kolana, przysiadając, a drugi mi leżał na plecach. W ten sposób udało mi się wyciągnąć «Żaka», który szedł przede mną, a za mną szedł «Polon». Wyszliśmy po północy przy Wareckej róg Nowego Światu.
pseudonim „Grzesio”, łącznik, zgrupowanie „Żmija”. Służył na Żoliborzu.
Zobacz więcej14 września w czasie mszy zaczął się atak niemieckiej artylerii na nasze domy, ale ksiądz Zygmunt Trószyński pseudonim „Alkazar” mszę odprawił. Z kolegami służyłem do tej mszy. Po mszy ucichło, ksiądz poszedł, ludzie do piwnic się schowali, bo dalej pociski padały. W pewnym momencie zobaczyliśmy, że w naszym kierunku zbliżają się dwa czołgi niemieckie. Jeden szedł ulicą Marii Kazimiery, a drugi ulicą Potocką w górę od Wisły.
pseudonim „Werka”, sanitariuszka i łączniczka w pułku „Baszta”. Służyła na Mokotowie.
Zobacz więcejPo ewakuacji naszego punktu sanitarnego na Starościńskiej dotarłam do komendy WSK. Tu dostałam stały przydział jako łączniczka do referentki łączności kanałowej przy komendzie obwodu Pułku «Baszta», gdzie już zostałam do końca Powstania. Służby w komendzie to było wszystko: opieka nad łącznikami kanałowymi, bieganie z meldunkami do oddziałów, ale też przygotowywanie dla komendy posiłków, noszenie kotłów z kuchni wojskowej.
pseudonim „Grom”, pułk „Baszta”. Walczył na Mokotowie.
Zobacz więcejW dniu 1 sierpnia moja drużyna wychodziła do walki z mieszkania państwa Wydżgów, w ich willi przy ulicy Pilickiej 46 na Mokotowie. Towarzyszyły nam wielkie wzruszenia i nadzieje, gdy po uzbrojeniu drużyny i nałożeniu biało-czerwonych opasek poszedłem na pierwsze piętro do mieszkających tam lokatorów i oświadczyłem: «Dom jest zajęty przez Wojsko Polskie. Proszę nie opuszczać mieszkania».
pseudonim „Prut” „Figa”, sanitariuszka w batalionie „Golski”. Służyła na Ochocie i w Śródmieściu.
Zobacz więcejMyśmy tam czekały, siedziały i w pewnym momencie usłyszałyśmy jakieś odgłosy, strzały, wychodzić nie mogłyśmy w ogóle, bo byłyśmy cały czas pod obstrzałem NIK-u, to znaczy tego budynku administracyjnego niemieckiego. W pewnym momencie cisza. Potem dowiedziałyśmy się, że «Golski», jak się wycofywał przez Pole Mokotowskie na Politechnikę, przerzucił kartkę do jakiejś prywatnej osoby, żeby nas zawiadomiła, że się mamy wycofać.
pseudonim „Oleńka”, łączniczka i sanitariuszka w Wojskowej Służbie Społecznej i Grupie „Krybar”. Służyła w Śródmieściu i na Powiślu.
Zobacz więcejMama łzę uroniła, ale wszystkie trudności przyjmowała bardzo spokojnie w swoim życiu. Jakoś i tutaj się podporządkowała. Pamiętam, że 1 sierpnia rano przyszła na Smolną. Przyniosła mi kilka wykrochmalonych, białych kołnierzyków: «Pamiętaj, moje dziecko, zmieniaj codziennie, żeby schludnie wyglądać. Trzy, cztery kołnierzyki ci powinny wystarczyć».
pseudonim „Konrad” i „Brat”, Grupa „Kampinos”, Kompania Lotnicza AK. Żoliborz i Kampinos.
Zobacz więcejSzedłem do szturmu, podbiegliśmy do budynków i jeden
z chłopaków obok mnie, trafiony w rękę – przewrócił się.
Wobec tego przed budynkiem klapnąłem i chciałem zacząć się ostrzeliwać. Miałem już wtedy automatyczny karabin rosyjski zdobyty w Truskawiu. Wtedy rzucił we mnie granat ręczny ten Niemiec, ale niemieckie granaty nie były takie skuteczne i właściwie nic mi nie zrobił.
pseudonim „Pilawa”, pułk „Baszta”. Walczył na Mokotowie. Ranny w rękę 1.08.1944 r.
Zobacz więcejKiedy podeszliśmy pod Wyścigi, to przywitał nas ogień niemiecki. To było nawet przed piątą. Potem przeskoczyliśmy przez płot, zaczęliśmy biec w stronę trzech budynków dwupiętrowych chyba i w stronę trybun, które okalały tor wyścigowy. Był już tak ciężki, gęsty ogień niemiecki, to była zorganizowana obrona, oni wiedzieli, że my atakujemy. Przewaga nasza w liczebności żołnierzy była olbrzymia, ale w sile ognia to ta przewaga była po stronie niemieckiej.
Zdjęcia pochodzą z serii portretów Powstańców Warszawskich w ramach projektu "1944/70/2014" realizowanego przez grupę WWPHOTO.
Udostępnione dzięki uprzejmości twórców i Muzeum Powstania Warszawskiego.
BohaterON to projekt mający na celu upamiętnienie i uhonorowanie uczestników Powstania Warszawskiego. BohaterON ma edukować społeczeństwo, bazując na tysiącach historii Powstańców. Ma pokazywać nie tylko tło historyczne, ale także sukcesy, dramaty i emocje każdego z nich.
Zdjęcia na stronie udostępnione dzięki uprzejmości Muzeum Powstania Warszawskiego.
Icons made by Freepik from www.flaticon.com
ORGANIZATOR:
FUNDACJA SENSORIA
ul. Ołtaszyńska 7
53-010 Wrocław
Fundacja ROSA
ul. Ołtaszyńska 7
53-010 Wrocław
Masz pytania?
KONTAKT@BOHATERON.PL
Kontakt dla mediów
Agata Biernat
+48 605 898 655
AGATA@BOHATERON.PL
ORGANIZATOR:
FUNDACJA SENSORIA
ul. Ołtaszyńska 7
53-010 Wrocław
Kontakt dla mediów
Agata Biernat
+48 605 898 655
AGATA@BOHATERON.PL
Masz pytania?
KONTAKT@BOHATERON.PL
Zdjęcia na stronie udostępnione dzięki uprzejmości Muzeum Powstania Warszawskiego.
Icons made by Freepik from www.flaticon.com
