Ksawery Skąpski

Nominacja za świadectwo bohaterstwa w codzienności wyrażone poprzez bezinteresowne organizowanie pomocy dla obywateli Ukrainy od początku rosyjskiej inwazji – zarówno na terenie Polski, jak i okupowanego kraju: transportowanie uchodźców, dawanie schronienia we własnym domu, opiekowanie się obcymi ludźmi – tak, jakby byli członkami rodziny. 

Od pierwszego dnia wojny, podobnie jak setki tysięcy Polaków, zaangażował się w pomoc Ukraińcom uciekającym przed wojną. Jego mieszkanie stało się tymczasowym schronieniem dla dziesiątek osób, które dostępne było o każdej porze dnia i nocy. Każdy nowy mieszkaniec był traktowany z czułością i troską – witany jak członek rodziny. Gdy mieszkanie się zapełniło, nie ustawał w organizowaniu działań. Szukał przestrzeni w miejscach publicznych – wynajmował pokoje w hotelu dla osób, które czasowo zatrzymywały się w Warszawie, by następnie udać się w dalszą podróż. Sam spędził wiele godzin w drodze. Angażował się w pomoc poprzez cykliczne wyjazdy na granicę polsko-ukraińską, by zabierać stamtąd nierzadko wyczerpane fizycznie i przerażone kobiety wraz z dziećmi. W istocie ratował im życie i dawał, choć na chwilę, tak brutalnie zabrane poczucie bezpieczeństwa.  Po otrzymaniu informacji, że meteostacja z okolic Dniepra została zbombardowana przez rosyjskich okupantów, bez wahania poniósł koszty zakupu i dostarczenia nowego sprzętu.

Jak przyznają jego bliscy i znajomi, Ksawery jest człowiekiem wielkiego serca, który potrafi dać cząstkę siebie każdemu, kto jest w potrzebie, nie oczekując niczego w zamian. Aktywnie i z pełnym zaangażowaniem ciągle pomaga Ukraińcom, którzy szukają schronienia w Polsce. Jest przykładem bohatera, którego bronią są wrażliwość, bezinteresowność i chęci. Swoimi działaniami, pozornie drobnymi, pomaga odnaleźć się wojennym uciekinierom w innym świecie, dając świadectwo braterstwa i siły polskiego narodu.